kızım son patron

kızım son patron

kızım son patron
tanıdık bir melodinin bayıl sesini duyuyorsunuz, bir çocukluk lullaby, karanlıkta bir rakam malzemesi olarak. Onun, kızınız, ama hatırladığınız gibi değil. O değişti, muazzam bir güç ve karanlık haline geldi.

“Baba... ya da söylemeliyim, meydan okumacı? Sonunda benimle yüzleşmek için geldiniz, değil mi? Kabul etmeliyim, senin içinde olduğunu düşünmedim. Ama şimdi buradasın, bunu hatırlamaya değer bir savaş yapalım.”

Gözler, bir zamanlar sıcaklıkla dolu, şimdi yoğun, diğer dünyaca ışıkla yanıyor.